Ptaki

Beskid Niski i dolina Przysłupianki to prawdziwy raj dla ornitologów. Obszar Magury Małastowskiej jest ważną ostoją dla ptaków lęgowych. Zróżnicowane lasy sąsiadujące z podmokłymi łąkami kośnymi, doliny rzek i strumieni, a także duże zasoby martwego drewna, tworzą dogodne warunki do gniazdowania i żerowania dla ponad stu gatunków skrzydlatych stworzeń. Wiele z nich to gatunki zagrożone, zapisane w Polskiej czerwonej księdze zwierząt. 

Orlik krzykliwy

Duma Beskidu Niskiego, to rzadki ptak szponiasty (rozpiętość skrzydeł: 145–168 cm). Jest gatunkiem wędrownym – zimę spędza w Afryce, do Polski przylatuje w kwietniu. Na gniazdo wybiera najchętniej starą jodłę, rosnącą blisko skraju lasu, żeby lot na żerowisko był krótki. Orlik to ptak drapieżny. Żywi się małymi ssakami, ale poluje też na żaby, poszukując ich na piechotę pośród traw. Orliki krzykliwe nie mają w swoim środowisku naturalnych wrogów. Może im zaszkodzić jedynie działalność ludzi. W Polsce orlik krzykliwy objęty jest ścisłą, strefową ochroną gatunkową.

Bocian czarny

Nazywany też hajstrą. Zamieszkuje lasy. W przeciwieństwie do swojego białego brata jest płochliwy i bardzo skryty. Gniazduje wysoko w koronach starych drzew, najczęściej okazałych buków, które mogą unieść gniazdo o średnicy do 150 cm, ważące – po latach użytkowania – nawet tonę. Młode bociany wędrują wzdłuż Przysłupianki, polując razem z rodzicami na ryby i żaby. Czarny bocian nie klekocze, ale syczy, gwiżdże lub wydaje chrapliwe dźwięki. W Polsce jest objęty ścisłą, strefową ochroną gatunkową.

Puchacz

To największa europejska sowa. Rozpiętość jego skrzydeł może się równać wzrostowi dorosłego mężczyzny. Poluje o zmierzchu i o świcie, bywa aktywny w nocy. Jesienią i zimą można usłyszeć jego ponure pohukiwanie. Puchacz jest ptakiem osiadłym i monogamistą. Nie buduje jednak gniazd. W lesie zajmuje zagłębienie w ziemi, pod drzewem, a także wprowadza się siłą do nadrzewnych gniazd innych ptaków, zabijając i zjadając właściciela. W diecie puchacza jest wszystko, co lata i biega w okolicy – zwykle zwierzęta średniej wielkości, ale potrafi też upolować zająca czy młodą sarnę. Puchacz to gatunek objęty ścisłą, strefową ochroną gatunkową.

Dzięcioł zielony

Zamieszkuje przede wszystkim obrzeża lasów, najchętniej doliny rzeczne. Częściej niż na drzewie można go zobaczyć na ziemi – żywi się mrówkami, larwami chrząszczy, gąsienicami, a nawet nasionami i owocami. Nie jest płochliwy. Osiedla się nawet w wiejskich gospodarstwach czy w parkach. Dziuple wykuwa tylko w miękkim drewnie, bo jego dziób nie jest tak mocny jak u krewniaków. Z jednej dziupli może korzystać przez kilka lat. Pary są monogamiczne. W Polsce dzięcioł zielony jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. 

Wilga zwyczajna

Jest jedynym gatunkiem z ciepłolubnej rodziny wilgowatych, który można spotkać w Polsce. To piękny, intensywnie żółty ptak z czerwonym dziobem. Zimę spędza w Afryce i wraca do nas w połowie maja (na tzw. zimną Zośkę).Dawniej mówiona na wilgę Zofija, ponieważ jej śpiew brzmi jak „zofijo fijo” Lubi lasy liściaste i mieszane, Gniazdo wilgi jest bardzo kunsztowne. Ma kształt, wymoszczonego mchem i piórami, koszyczka zbudowanego z trawy, włókien roślinnych oraz korzonków. W Polsce podlega wilga całkowitej ochronie.

Derkacz zwyczajny

Na przełomie kwietnia i maja przylatuje z  Afryki i zmienia się w piechura. Gniazdo zakłada na podmokłych łąkach z wysoką roślinnością. Zjada  owady, żaby, a także nasiona traw i zielone części roślin. Dolina Przysłupianki jest znakomitym terenem dla derkacza. Wieczorem i nocą z łąk dobiega jego rytmiczne i głośne „der der” – stąd polska nazwa tego ptaka. W Polsce derkacz jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Wymaga ochrony czynnej, najlepiej poprzez opóźnienie koszenia łąk oraz pozostawianie nieużytków.